Contact op afstand

Ouders zijn al enige jaren gescheiden, de 2 kinderen wonen bij moeder.
In verband met zijn werk in het buitenland, ziet vader de kinderen incidenteel.
Hij wil graag het contact houden en belt daarom elke dag met zijn oudste zoon (7 jaar).
De dagelijkse telefoontjes van vader wekken irritatie bij moeder. De verbinding komt niet altijd goed tot stand, afhankelijk van het tijdstip waarop vader belt. En dat geeft weer ‘gedoe’ tussen de ouders. Ze zijn niet in staat hierover samen afspraken te maken.
En àls er dan telefonisch contact is tussen vader en zoon, is er weinig gespreksstof; hoe houd je het gesprek gaande met een 7-jarige?
‘Hoe was het op school?’, waarop de zoon antwoordt: ‘Goed’.

We maken de afspraak met vader dat hij 2 x per week belt, op vaste dagen en tijden. Daarnaast doet hij zijn voordeel met de tips van onze kant: vader leest voor via telefoon, zoon leest vader voor, ze maken samen een tekening en spelen zelfs verstoppertje. En dat allemaal via beeld, op afstand.
Dit zijn momenten van écht contact, de zoon voelt zich gezien en geliefd.

“Met mij gaat het goed, hoor!”

Tijdens het mediationgesprek beklaagde moeder zich over de neerbuigende toon van haar ex. Na doorvragen bleek hij vooral medelijden te hebben met haar en dat hielp haar om zijn woorden anders te interpreteren.
Parallel aan dit gesprek bleek hun zoon vaak opmerkingen te maken als: “ mam, ik doe het wel zelf”, “het gaat goed met mij”, terwijl dat niet het geval was…
De tip aan vader om tegenover hun zoon op te letten zijn moeder niet af te spiegelen als “zielig” maakte dat hun zoon niet meer hoefde “te zorgen voor zijn zielige moeder” en kon hij toegeven dat het niet goed ging met hem. Een mooie start voor zijn behandeling!

Papa, ben ik wel belangrijk genoeg?

Vader heeft een nieuwe vriendin. De ouders zijn enige tijd geleden gescheiden en echt soepel loopt dit contact niet.
Nu is er een grote verandering, vader heeft een nieuwe liefde. De dochters willen aanvankelijk niet veel van deze dame weten, het heeft tijd nodig en een rustig tempo. Dat is de dochters niet gegund; de nieuwe vriendin duikt (in hun beleving) overal op en de kinderen brengen geen tijd meer apart met hun vader door.

Het is een duidelijke wens van de dochters, om hun vader ook zónder de nieuwe vriendin te zien. Vader begrijpt dit tijdens een overleg, waarbij ook zijn ex-vrouw aanwezig is. We spreken af, dat vader in deze belangrijke behoefte van zijn dochters gaat voorzien.

Na enige tijd blijkt vader dit niet waar te kunnen maken, de nieuwe vriendin is hierin te eisend en vader lijkt hier niet tegen opgewassen.
Het contact tussen vader en dochters verslechtert; zij voelen niet dat zij voorrang hebben op de vriendin van vader.

Een belangrijke basisbehoefte van de dochters wordt niet vervuld:
hoe belangrijk ben ik nog voor je nu er een nieuwe vriend(in) is?
Hier zijn woorden niet genoeg, het gaat om erváren dat het zo is.